w sprawie przyjęcia do realizacji ,,Programu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych Powiatu Żagańskiego na lata 2005-2013”.

Na podstawie art.4 ust.1 pkt 5 i art.12 pkt 1 ustawy z dnia 05 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz.1592 z późn.zm.), art.35a ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1998 r. Nr 123, poz. 776 z późn.zm.) przyjmuje się do realizacji ,,Program Wsparcia Osób Niepełnosprawnych Powiatu Żagańskiego” o następującej treści:

PROGRAM WSPARCIA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH POWIATU ŻAGAŃSKIEGO NA LATA 2005-2013

Wstęp.
Jedną z grup, z którą mają częsty kontakt pracownicy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Żaganiu stanowią osoby niepełnosprawne. Specyfika ich potrzeb i oczekiwań wymaga inicjowania i realizowania wielu działań, które chronią te osoby przed bezradnością, stwarzają im warunki do rozwoju, oraz motywują do aktywności i zaradności urzeczywistniając zasadę wyrównywania szans i integracji osób niepełnosprawnych ze społeczeństwem.
Uchwalona przez Radę Powiatu Żagańskiego w 1999 roku „Strategia rozwiązywania problemów społecznych Powiatu Żagańskiego” wytyczyła główne kierunki pomocy osobom najbardziej potrzebującym w tym osobom niepełnosprawnym. Dokument ten zawiera cele długoterminowe wymagające większych nakładów oraz takie, które mogą być realizowane w ramach posiadanych środków i możliwości kadrowych. Główne cele jakie zostały wytyczone w działalności na rzecz osób niepełnosprawnych obejmowały:
– przeciwdziałanie marginalizacji społecznej osób niepełnosprawnych,
– aktywizację osób ,,sprawnych inaczej" poprzez działania z zakresu rehabilitacji społecznej,
– usamodzielnienie zawodowe osób niepełnosprawnych poprzez zwiększenie ilości stanowisk pracy,
– zaspokojenie zapotrzebowania niepełnosprawnych w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze,
– dostosowanie systemu poradnictwa do potrzeb osób niepełnosprawnych,
– dostosowanie kształcenia zawodowego młodzieży niepełnosprawnej do potrzeb lokalnego rynku pracy,
– promocję integracji,
– stopniową likwidację barier architektonicznych, transportowych, w komunikowaniu się i technicznych.
Działania na rzecz osób niepełnosprawnych podejmowane przez Powiat winny być interdyscyplinarne. Nie dotyczą bowiem jedynie obszaru pomocy społecznej, ale muszą również znaleźć swoje odzwierciedlenie w pracach wydziałów Starostwa Powiatowego w Żaganiu oraz jednostek organizacyjnych Powiatu Żagańskiego.
Jedną z podstawowych przesłanek skutecznego działania polityki lokalnej jest znajomość skali i natężenia problemów, które ma ona rozwiązywać. Mimo wieloletnich tradycji działań na rzecz osób niepełnosprawnych wiedza na temat sytuacji życiowej i potrzeb tej części społeczeństwa w naszym kraju i w naszym powiecie nie jest wystarczająca.
W świetle postanowień ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych do zadań samorządu powiatowego należy między innymi:
- opracowywanie programów dotyczących poprawy warunków życia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych, które stanowić będą podstawę i bazę tworzenia projektów zadaniowych konkretnych działań pomocowych i wspierających osoby niepełnosprawne.
W związku z powyższym pracownicy Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Żaganiu podjęli się zrealizowania ustawowego zadania poprzez opracowanie niniejszego programu wsparcia osób niepełnosprawnych Powiatu Żagańskiego.
Niniejszy program nawiązuje do działań określonych w Strategii Rozwoju Województwa Lubuskiego i poprzez konkretne projekty, które powstaną na jego bazie doprowadzi do normalizacji sytuacji osób niepełnosprawnych we wszystkich dziedzinach życia społecznego i zawodowego.

Program adresowany jest do :
- osób trwale niepełnosprawnych zamieszkujących Powiat Żagański,
- rodzin, których członkami są osoby niepełnosprawne,
- pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej z terenu Powiatu Żagańskiego.
Miejsce realizacji programu to obszar Powiatu Żagańskiego, a funkcję koordynatora programu pełni Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Żaganiu.

Partnerami realizacji programu będą:
1/ Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
2/ jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne,
3/ organizacje pozarządowe,
4/ Lubuski Urząd Wojewódzki,
5/ Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego.

Finansowanie programu odbywać się będzie odpowiednio z budżetu jednostek samorządu terytorialnego zgodnie z kompetencjami, ze środków PFRON oraz środków pozabudżetowych, w tym ze środków Unii Europejskiej.

Opis problemu i dotychczasowych działań.
• Z danych Organizacji Narodów Zjednoczonych wynika, że problem niepełnosprawności dotyka co 10 mieszkańca naszego globu. Polska przewyższa ten wskaźnik, gdyż szacuje się, że 15% społeczeństwa (ok.5,5 mln osób) to inwalidzi prawni bądź biologiczni. Demografowie twierdzą, że liczba osób niepełnosprawnych będzie rosła- wzrostowi sprzyja bowiem postęp cywilizacyjny i techniczny. Należy zwrócić uwagę na fakt, że zjawisko niepełnosprawności jest jednym z głównych problemów społecznych Polski, jak i całego współczesnego świata. Szeroko pojęta rehabilitacja osób niepełnosprawnych nie może dokonywać się bez udziału nas wszystkich. Funkcjonowanie tych ludzi w dużej mierze zależy od nich samych, lecz niewątpliwie także od społeczności, w której przyszło im dorastać i żyć. Osoby niepełnosprawne stanowią zbiorowość statystycznie starszą, gorzej wykształconą, mniej mobilną zawodowo i uboższą od ogółu mieszkańców.
Według danych uzyskanych w Wydziale Analiz Finansowych i Programów Celowych Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych aż 19 % (około 16 tys.) mieszkańców Powiatu Żagańskiego to osoby, które w myśl art. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz. U. Nr 123 z 1997 r., poz. 776 z późn. zmianami/ są uznane za osoby niepełnosprawne. Jednak w/w liczby nie są odzwierciedleniem całej skali zjawiska. Nie obejmują one osób, które ze względu na swój stan zdrowia nie są w pełni sprawne fizycznie lub umysłowo, a które nie posiadają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub z nim równoznacznego.
___________________________________________________________________________
Struktura osób niepełnosprawnych w Powiecie.
Liczba osób niepełnosprawnych w Powiecie Żagańskim (stan na 20 maja 2003 r. Wg Danych Narodowego Spisu Powszechnego) wynosiła 15.648 osób, w tym:

 

Rok 1990 „wprowadzający” nowe jednostki samorządu terytorialnego, a następnie rok 1999 – nowy podział administracyjny kraju, samorząd szczebla powiatowego i wojewódzkiego - przyniosły nową rzeczywistość i nowy podział zadań. Zadania te wiążą się także ze środowiskiem osób niepełnosprawnych. Dotychczasowe doświadczenia w pracy na rzecz osób niepełnosprawnych przybliżyły problematykę tych osób, ich możliwości, oczekiwania i potrzeby.
Uwidaczniające się coraz bardziej starzenie się oraz pauperyzacja społeczeństwa mają swoje odzwierciedlenie również wśród niepełnosprawnych mieszkańców Powiatu Żagańskiego. Fakt ten potwierdza analiza zebranej od stycznia 1999 roku przez pracowników Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Żaganiu dokumentacji osób fizycznych, które zwracały się do PCPR w Żaganiu o pomoc. Przy czym można wyraźnie zauważyć, że osoby zamieszkujące ośrodki miejskie, przynależące do organizacji pozarządowych zrzeszających osoby niepełnosprawne znacznie częściej zwracają się o różnego rodzaju formy dofinansowania ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych:
• 75 % osób, które zwróciły się do naszego Centrum o dofinansowanie do pobytu na turnusie rehabilitacyjnym to mieszkańcy dwóch największych w powiecie ośrodków miejskich: Żagania i Szprotawy skupionych wokół organizacji pozarządowych: Związek emerytów i Rencistów i Inwalidów, Szprotawskie Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych, Stowarzyszenie Rodziców Dzieci Niepełnosprawnych Ruchowo „Integracja”.
Również zainteresowanie dofinansowaniem ze środków PFRON do likwidacji barier architektonicznych oraz do likwidacji barier w komunikowaniu się i technicznych potwierdza fakt, że niepełnosprawne osoby z terenów zurbanizowanych przynależące do różnego rodzaju związków zrzeszających osoby o podobnych schorzeniach np.: Związek Niewidomych, Związek Głuchych; mają większy dostęp do informacji, są lepiej zorientowane w możliwościach pozyskania jakichkolwiek środków finansowych.
Problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych niewątpliwie związane są z ich sytuacją życiową, którą z kolei warunkują różne czynniki: zdrowotne, psychiczne, funkcjonalne, sytuacja rodzinna, gospodarcza, społeczna.
Najważniejszą kwestią dotykającą osoby niepełnosprawne to kwestia zatrudnienia, a właściwie jego brak. Główne przejawy problemu to:
- brak ofert pracy dla osób niepełnosprawnych,
- niskie kwalifikacje zawodowe osób niepełnosprawnych,
- trudności finansowe pracodawców.
Na terenie Powiatu Żagańskiego funkcjonują 4 zakłady pracy chronionej, z czego 1 jest w bardzo złej kondycji finansowej. Ponadto istnieje kilka zakładów i instytucji na otwartym rynku pracy, które zatrudniają osoby niepełnosprawne. Od czasu powierzenia realizacji zadań z zakresu rehabilitacji osób niepełnosprawnych samorządowi powiatowemu w Powiecie Żagańskim zawarto 23 umowy, w ramach których ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zatrudniono 82 osoby niepełnosprawne. Nie zabezpiecza to jednak potrzeb w powyższym zakresie. Oprócz dofinansowania organizacji stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych, od 1999 roku samorząd powiatowy udzielał pożyczek na rozpoczęcie działalności gospodarczej dla bezrobotnych osób niepełnosprawnych. W latach 1999- 2004 udzielono 9 pożyczek na kwotę 200.000 zł. Dokonywane są również refundacje wynagrodzeń wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne dla zatrudnionych osób niepełnosprawnych.
Powyższe działania są jednak ciągle niewystarczające.
Istnieje wyraźna dysproporcja między niepełnosprawnymi mieszkańcami wsi i miasta w zatrudnianiu na tworzonych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych stanowiskach pracy – na około 75 % stanowiskach refundowanych, które został utworzone w ciągu kilku ostatnich lat w powiecie żagańskim, zatrudnieni są mieszkańcy miast - Żagania lub Szprotawy lub też ich najbliższych okolic, tzn. takich gdzie dociera komunikacja miejska lub PKS. 60 % osób niepełnosprawnych, którym udzielono pożyczek z PFRON to również mieszkańcy miast.
Innym problemem osób niepełnosprawnych Powiatu Żagańskiego jest brak informacji odnośnie swoich uprawnień, możliwości korzystania z różnego rodzaju świadczeń zarówno w Powiatowym Centrum, Ośrodkach Pomocy Społecznej, Powiatowym Urzędzie Pracy. „Sprawni inaczej”, szczególnie osoby w podeszłym wieku mają bardzo często problem z rozróżnieniem instytucji oraz wypełnieniem najprostszych dokumentów.
Również ważnym problemem związanym z funkcjonowaniem osób niepełnosprawnych są trudności z ich rehabilitacją, a mianowicie: wysokie koszty związane z rehabilitacją, brak sprzętu rehabilitacyjnego, brak możliwości rehabilitacji w domu osoby niepełnosprawnej, długi okres oczekiwania na zabiegi, brak możliwości sfinansowania dojazdu rehabilitanta do miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.
Problemem jest skromna sieć usług, w tym specjalistycznych dla osób niepełnosprawnych w miejscu ich zamieszkania.
Ponadto prawidłowe i aktywne funkcjonowanie osób niepełnosprawnych ograniczają bariery architektoniczne, które stanowią najpilniejszy problem do rozwiązania. Powyższy problem przejawia się w :
– nieprzystosowaniu budynków użyteczności publicznej do potrzeb niepełnosprawnych,
– braku podjazdów na chodnikach,
– braku systemów sygnalizacji dźwiękowej na przejściach dla pieszych,
– braku dostatecznej ilości autobusów niskopodłogowych,
– braku wind w budynkach wielopiętrowych,
– niedostosowaniu sanitariatów do osób niepełnosprawnych,
– ubóstwie, braku środków finansowych na usuwanie barier w miejscu zamieszkania osób niepełnosprawnych.
W powyższym zakresie Powiat Żagański prowadzi działania wynikające z ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Dotychczas zrealizowano 120 wniosków w zakresie likwidacji wszelkich barier w miejscu zamieszkania osób niepełnosprawnych. Przeznaczono na ten cel kwotę 572.620 zł. Jednak wiele wniosków zostało wycofanych z realizacji ze względu na konieczność wniesienia środków własnych, które przy większych przedsięwzięciach stanowią znaczne sumy pieniężne. Ponadto na bieżąco pracownicy Centrum realizują zadania związane z dofinansowaniem zakupu sprzętu rehabilitacyjnego oraz zakupu przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych dla osób niepełnosprawnych. Dotychczas zrealizowano w tym zakresie 846 wniosków na kwotę 583.402 zł.

Założenia Programu.
Założeniem Programu wsparcia osób niepełnosprawnych Powiatu Żagańskiego jest dążenie do stworzenia osobom niepełnosprawnym warunków umożliwiających włączenie się lub całkowity powrót do czynnego życia oraz podjęcie kompleksowych działań uwzględniających potrzeby psychiczne i społeczne osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin w zakresie:
- wzmocnienia działań rehabilitacyjnych w zakresie lecznictwa i pomocy terapeutycznej,
- usunięcia barier architektonicznych, urbanistycznych, w komunikowaniu się, komunikacyjnych i technicznych,
- rozszerzenia możliwości edukacyjnych i przygotowania osób niepełnosprawnych do samodzielnego życia i pracy,
- stworzenia szerszych niż dotychczas możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych,
- wzmocnienia działań organizacji pozarządowych na rzecz osób niepełnosprawnych,
- intensyfikacji działań samorządów lokalnych na rzecz poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych,
- zwiększenia intensywności działań jednostek pomocowych w celu zintegrowania osób niepełnosprawnych ze środowiskiem społecznym,
- poszerzenie wiedzy o warunkach życia i potrzebach osób niepełnosprawnych mieszkających na terenie Powiatu oraz systematyczne monitorowanie działań zmierzających do integracji osób niepełnosprawnych ze społeczeństwem.

Cel strategiczny: zagwarantowanie osobom niepełnosprawnym jako członkom społeczności lokalnej możliwości korzystania z tych samych praw i obowiązków, które przysługują wszystkim obywatelom oraz podejmowanie odpowiednich działań w celu przeciwdziałania ich dyskryminacji oraz stworzenia mechanizmów wyrównywania szans i warunków korzystania z przysługujących im praw.

Kierunki działań:
I. Stworzenie wszechstronnej bazy danych na temat osób niepełnosprawnych.
Zebranie jak najpełniejszej informacji o osobach niepełnosprawnych i ich sytuacji na terenie Powiatu, w celu ustalenia potrzeb osób niepełnosprawnych oraz stanu zaspokojenia tych potrzeb i możliwości dokonania zmian w zakresie poprawy warunków życia społecznego i zawodowego osób niepełnosprawnych.
1/ Określenie ilościowe populacji osób niepełnosprawnych zamieszkujących teren Powiatu Żagańskiego;
2/ Zgromadzenie informacji w odniesieniu do:
- podstawowych cech społeczno-demograficznych (płeć, wiek, miejsce zamieszkania w podziale na miasto i wieś);
- stopnia niepełnosprawności, rodzaju schorzenia, pomocy technicznych, oprzyrządowania, stanu zdrowia, odbytej rehabilitacji i dostępności pomocy medycznej i społecznej;
- sytuacji materialnej (źródło utrzymania) oraz warunków bytowych;
- sytuacji mieszkaniowej;
- sytuacji rodzinnej, życia osobistego, czasu wolnego;
- celów, dążeń, aspiracji, szans i przeszkód w ich realizacji;
- sposobów radzenia sobie z problemami i trudnościami życiowymi;
- relacji społecznych z najbliższą rodziną, społecznością, instytucjami i organizacjami społecznymi, możliwościami funkcjonowania w różnych rolach społecznych;
- sytuacji zawodowej osób niepełnosprawnych ze wskazaniem liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych, liczby bezrobotnych niepełnosprawnych oraz liczby osób niepełnosprawnych poszukujących pracy, a także dostępności pracy i warunków pracy;
- powiatowej infrastruktury oraz stanu jej dostosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności: w zakładach opieki zdrowotnej, szkołach, w urzędach, w obiektach użyteczności publicznej, komunikacji i transporcie zbiorowym, instytucjach kultury, obiektach sportowych, terenach rekreacyjnych, infrastrukturze handlowej i usługowej.
3/ Na podstawie przeprowadzonych badań sporządzenie diagnozy sytuacji osób niepełnosprawnych w powiecie.

Przewidywane efekty:
1/ zapewnienie dostępności danych oraz stworzenie adekwatnego obrazu warunków egzystencji i zatrudnienia osób niepełnosprawnych;
2/ zidentyfikowanie słabych i mocnych stron w kontekście posiadanych własnych zasobów materialnych, organizacyjnych i kadrowych;
3/ diagnoza sytuacji osób niepełnosprawnych stanowić będzie podstawę do tworzenia programów działania na rzecz osób niepełnosprawnych;
4/ diagnoza będzie miała wpływ na podejmowanie decyzji dotyczących tej grupy społecznej oraz jej rodzin w bardzo szerokim zakresie;
5/ diagnoza wpłynie na politykę samorządu powiatowego w zakresie działań na rzecz osób niepełnosprawnych;
6/ badanie problemów niepełnosprawności zapoczątkuje proces usuwania wszelkich barier, które utrudniają osobom niepełnosprawnym pełne uczestnictwo w życiu społecznym.


II. Podjęcie działań profilaktycznych oraz promowanie oświaty zdrowotnej.
1/ Przedstawienie w mediach programów informacyjnych dotyczących osób niepełnosprawnych oraz polityki w zakresie niepełnosprawności;
2/ Działania profilaktyczne w sferze medycznej, mające na celu diagnozowanie niepełnosprawności we wczesnym etapie;
3/ Inicjowanie i promowanie programów nastawionych na podniesienie poziomu świadomości społeczeństwa na temat osób niepełnosprawnych oraz ich praw, potrzeb, możliwości i udziału w życiu społecznym;
4/ Promocja osób niepełnosprawnych przez wielu partnerów społecznych;
5/ Prowadzenie oświaty zdrowotnej, mającej na celu promocję zdrowego stylu życia.

Przewidywane efekty:
1/ podniesienie poziomu świadomości społeczeństwa na temat osób niepełnosprawnych, ich praw, potrzeb, możliwości i wkładu w życie społeczne;
2/ poprawa jakości stosunków społecznych w środowisku lokalnym w zakresie tolerancji osób niepełnosprawnych;
3/ zwiększenie aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych;
4/ rozwijanie się ruchu samopomocowego;
5/wczesne diagnozowanie niepełnosprawności umożliwi minimalizowanie jej skutków;
6/ szerzenie oświaty zdrowotnej może zapobiegać niepełnosprawności lub też minimalizować ją.

III. Zwiększenie dostępu do usług medycznych, rehabilitacyjnych i pomocowych poprzez ich wspieranie i rozwój.
1/ Wprowadzenie skoordynowanego programu zdrowotnego obejmującego:
- fachowe leczenie, interwencję chirurgiczną, pomoc medyczną i psychologiczną,
- stałe monitorowanie upośledzenia, niepełnosprawności,
- wyposażenie w odpowiednie, nowoczesne urządzenia przydatne w realizacji programu przystosowanego do stopnia upośledzenia i niepełnosprawności.
2/ Zapewnienie w szerszym niż dotychczas zakresie usług rehabilitacyjnych osobom niepełnosprawnym (objęcie pacjenta opieką w miejscu zamieszkania).
3/ Rozwój działalności opiekuńczej w miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej – włączenie w tę działalność jednostek organizacyjnych pomocy społecznej.
4/ Utworzenie wypożyczalni sprzętu rehabilitacyjnego.
5/ Promowanie różnych form wypoczynku i rehabilitacji.

Przewidywane efekty:
1/ zwiększenie dostępności usług medycznych, rehabilitacyjnych i pomocowych w środowisku zamieszkania osób niepełnosprawnych;
2/ poprawa sprawności psychofizycznej, usprawnianie i zwiększenie aktywności osób niepełnosprawnych;
3/ zmniejszenie liczby osób oczekujących na usługi medyczne, rehabilitacyjne, pomocnicze;
4/ zmniejszenie wskaźnika niepełnosprawności powypadkowej.

IV. Wczesna interwencja i przeciwdziałanie sytuacjom kryzysowym związanym z powstaniem niepełnosprawności.
1/ Tworzenie zespołów antykryzysowych składających się z profesjonalistów (lekarzy, psychologów, rehabilitantów, pracowników socjalnych itp.) oraz samych osób niepełnosprawnych, które skutecznie zintegrowałyby własną niepełnosprawność i mogłyby świadczyć pomoc popartą osobistym doświadczeniem.
2/ Objęcie wczesną interwencją dzieci w wieku 0-6 lat.
3/ Wspieranie rodzin wychowujących i opiekujących się niepełnosprawnymi dziećmi.

Przewidywane efekty:
1/ zapewnienie osobie niepełnosprawnej możliwości nauki codziennego życia i funkcjonowania z niepełnosprawnością w zwykłych warunkach oraz możliwości korzystania z pomocy terapeutycznej, co przyczyni się do złagodzenia stresu spowodowanego niepełnosprawnością;
2/ zapewnienie profesjonalnej pomocy członkom rodziny osoby niepełnosprawnej, którzy mają ogromną rolę do odegrania w procesie jej społecznej reintegracji;
3/ pomoc rodzinie w przystosowaniu się do nowej sytuacji związanej z obecnością dziecka niepełnosprawnego;
4/ zwiększenie Możliwości edukacyjnych dziecka niepełnosprawnego i ułatwienie mu funkcjonowania w szkole.

V. Stworzenie dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej warunków optymalnego rozwoju psychofizycznego oraz warunków sprzyjających społecznej integracji.
1/Rozwój przedszkoli i szkół integracyjnych w powiecie (w zależności od potrzeb).
2/Tworzenie klas integracyjnych w szkołach ponadgimnazjalnych.
3/Kształcenie kadry specjalistów do podjęcia pracy w systemie integracyjnym.

Przewidywane efekty:
1/ stworzenie dzieciom i młodzieży niepełnosprawnej możliwości kształcenia się na równi z pełnosprawnymi rówieśnikami na wszystkich poziomach nauczania;
2/ zapewnienie możliwości nauki i rozwoju w środowisku rodzinnym i rówieśniczym;
3/ uczenie tolerancji i właściwych postaw dzieci zdrowych w stosunku do niepełnosprawnych kolegów;
4/ integracja dzieci i młodzieży niepełnosprawnej ze środowiskiem rówieśniczym –zmniejszenie izolacji społecznej;
5/ kształtowanie osobowości oraz poczucia własnej wartości dzieci niepełnosprawnych;
6/ podniesienie poziomu wykształcenia osób niepełnosprawnych.

VI. Poradnictwo zawodowe, szkolenia i przekwalifikowania oraz aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych.
Osoby niepełnosprawne maja prawo do skorzystania z oceny ich zdolności, które:
- są niezbędne do zbadania możliwości niepełnosprawnego (zdrowotnych, psychologicznych, oświatowych, zawodowych i społecznych) i osiągnięcia przez niego postępu w rehabilitacji zawodowej ,
- pozwolą dokonać wyboru- przy współpracy samych zainteresowanych – dotyczącego potencjalnego zatrudnienia,
- będą stanowić podstawę do programu rehabilitacji i integracji,
- pomogą im znaleźć odpowiednie zatrudnienie lub powrót do poprzednio wykonywanego zawodu.
1/ Utworzenie klubu aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych.
2/ Ułatwianie osobom niepełnosprawnym dostępu do informacji o ofertach pracy oraz pośredniczenie w załatwianiu formalności związanych z zatrudnianiem.
3/ Prowadzenie kampanii informacyjnej na rzecz zaniechania praktyk dyskryminacyjnych w trakcie rekrutacji do pracy.
4/ Organizowanie akcji społecznych zachęcających do zatrudniania osób niepełnosprawnych, wskazywanie korzyści ekonomicznych z tytułu zatrudnienia niepełnosprawnych – przełamywanie stereotypów u pracodawców.
5/ Stosowanie preferencji w systemie zdobywania i podwyższania kwalifikacji przez osoby niepełnosprawne.
6/ Tworzenie, utrzymywanie stanowisk pracy dostępnych dla osób niepełnosprawnych.
7/ Szkolenia pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, które przybliżą problematykę niepełnosprawności- jest to niezbędne do efektywnego poradnictwa i wspierania osoby niepełnosprawnej w samodzielnym życiu.

Przewidywane efekty:
1/ zapewnienie osobom niepełnosprawnym pełnego dostępu do szkoleń i kursów podnoszących kwalifikacje zawodowe;
2/ zwiększenie szansy na zatrudnienie i ekonomiczne usamodzielnienie osób niepełnosprawnych;
3/ podnoszenie statusu społecznego i materialnego osób niepełnosprawnych;
4/ stworzenie możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przede wszystkim na otwartym rynku pracy lub gdy tego wymaga stopień i rodzaj niepełnosprawności – w warunkach chronionych;
5/ stworzenie osobom niepełnosprawnym możliwości samorealizacji i zwiększenia poczucia własnej wartości;
6/ włączenie osób niepełnosprawnych do życia społecznego.


VII. Dostosowanie środowiska społecznego (dostosowanie mieszkań, budynków użyteczności publicznej i infrastruktury oraz komunikacji i transportu zbiorowego) do potrzeb osób niepełnosprawnych.
1/ Likwidacja barier architektonicznych w urzędach, szkołach, placówkach służby zdrowia oraz budynkach użyteczności publicznej.
2/ Likwidacja barier architektonicznych i w komunikowaniu się w miejscu zamieszkania osób niepełnosprawnych.
3/ Likwidacja barier urbanistycznych (chodniki).
4/ Dostosowanie transportu zbiorowego do obsługi osób niepełnosprawnych (likwidacja wszelkich barier transportowych).
5/ Wzmocnienie roli nadzoru budowlanego nakazującego uwzględnienie potrzeb osób niepełnosprawnych na etapie projektowania budowy i modernizacji obiektów, a także do uwzględnienia tych potrzeb na etapie remontów.

Przewidywane efekty:
1/ umożliwienie osobom niepełnosprawnym uzyskania autonomii, samodzielności ekonomicznej i integracji ze społeczeństwem;
2/ stopniowa likwidacja istniejących barier, jak również przeciwdziałanie powstawaniu nowych.


VIII. Wspieranie i dofinansowywanie organizacji pozarządowych oraz tworzenie grup samopomocowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych i ich rodzin.
1/ Opracowanie i aktualizowanie bazy danych o organizacjach pozarządowych reprezentujących osoby niepełnosprawne, działających na terenie Powiatu.
2/ Wspieranie merytoryczne i finansowe tych organizacji.
3/ Pomoc w tworzeniu grup samopomocowych.
4/ Utworzenie przy PCPR Centrum Wolontariatu.

Przewidywane efekty:
1/ pozyskanie partnerów w działaniu na rzecz osób niepełnosprawnych;
2/ stworzenie systemu wsparcia społecznego dla osób niepełnosprawnych;
3/ zwiększenie efektywności powiatowych organizacji samorządowych.

___________________________________________________________________________
W toku realizacji programu zostaną ustalone szczegółowe kierunki działania wynikające z oceny sytuacji osób niepełnosprawnych zamieszkujących Powiat Żagański.
Program wsparcia osób niepełnosprawnych ma charakter otwarty i podlega ewaluacji w miarę pojawiających się potrzeb.

Wykonanie uchwały Powierza się Zarządowi Powiatu Żagańskiego.

Uchwała wchodzi w życie 14 dni od daty ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubuskiego.




Brak zastrzeżeń
Formalno-prawnych